12 dni ARMENIA – AZERBEJDŻAN – GRUZJA
AZERBEJDŻAN – GRUZJA – ARMENIA

Wycieczki do Armenii, Gruzji i Azerbejdżanu

Gruzja i Armenia - wycieczka

ARMENIA – AZERBEJDŻAN – GRUZJA wycieczka

Gruzja – to kraj pełen wspaniałych ludzi, przepięknych krajobrazów i cudownych, niezwykłych, starych zabytków. To kraj najwspanialszych na świecie uczt, najpiękniejszych toastów i najbardziej niezwykłego w Europie alfabetu. Gruzja to wręcz synonim słowa wino. Jest najstarszym winiarskim regionem na świecie, którego tradycje sięgają 7 tys. lat. Wino w Gruzji, zgodnie z wielowiekową tradycją, podlega fermentacji i leżakuje w glinianych dzbanach, zakopanych pod ziemią – zwane są one „kwewri”. Wino w Gruzji to coś więcej niż alkohol – to filozofia i styl życia miejscowej ludności. Smaki Gruzji z pewnością rozpieszczą nasze podniebienia i pozostaną na długo w pamięci. ARMENIA – AZERBEJDŻAN – GRUZJA wycieczka czeka!

W Armenii doświadczymy gościnności i życzliwości mieszkańców, będziemy delektować się specjałami wspaniałej i bardzo urozmaiconej, ormiańskiej kuchni, a także skosztujemy wspaniałych, lokalnych win i cenionej na całym świecie armeńskiej brandy.

Azerbejdżan bywa określany mianem „krainy wiecznego ognia”. Większości z nas kojarzy się głównie z naftowym imperium. Ponadto jego stolica – kosmopolityczne i wielokulturowe Baku, dzięki ogromnym złożom „czarnego złota”, urosło do rangi „perły Kaukazu”.

ponadto więcej Naszych wycieczek do Gruzji znajdą Państwo TUTAJ. Zapraszamy!

 

Wylot z Warszawy, przelot do Erywania.
Po przylocie transfer do hotelu, nocleg. Po śniadaniu zwiedzanie Erywania, różowej stolicy Armenii, nazywanej tak, ponieważ większość budynków ma tutaj różowy odcień. To jest najbardziej charakterystyczna cecha pejzażu Erywania. Zobaczymy pomnik i muzeum ludobójstwa w 1915r. - jeden z najbardziej imponujących zabytków w Erywaniu. Następnie: kompleks sportowo-koncertowy, Most Kievyan, Pałac Prezydencki, akademię nauk, Parlament, budynek Związku Pisarzy, Operę, Plac Republiki; wizyta w jedynym ocalałym błękitnym meczecie przy Mashtots Avenue. Wizyta w wytwórni armeńskich brandy. Nocleg w Erywaniu
Po śniadaniu wyruszamy w podróż do krainy starożytnych skarbów historii chrześcijańskiej – Etchmiadzin. To religijna stolica Kościoła Ormiańskiego i siedziba Najwyższego Patriarchy i Katolikosa Wszystkich Ormian. Zobaczymy m. in. katedrę zbudowaną w 303 r., będącą arcydziełem ormiańskiej architektury klasycznej i uważaną za jeden z pierwszych na świecie kościołów chrześcijańskich. Będziemy podziwiać Hripsime i Gayane. W drodze do Erywania zwiedzanie wspaniałych ruin Zvartnots z katedrą z VII w., która ukaże unikalność armeńskiej architektury kościelnej.
Przejazd do wioski Garni, gdzie zwiedzimy świątynię Garni Pagan, zbudowaną w I wieku n.e. i prawdopodobnie finansowaną przez cesarza Nerona, poświęconą bogu słońca Heliosowi, której dach podpierają 24 kolumny. Następnie udamy się do niezwykłego kompleksu klasztornego, częściowo umieszczonego w jaskiniach – Geghard (lista UNESCO), wg legendy przechowywano tu włócznię, która przebiła serce Jezusa. Najstarszy kościół pochodzi z VII w.
Przejazd w rejon Araratu. Wizyta w klasztorze Khor Virap, usytuowanym w dolinie Ararat, naprzeciw góry Ararat, gdzie wg Biblii Noe zarzucił kotwicę swojej Arki i skąd otwiera się także cudowny widok na jej dwa błyszczące wierzchołki. Klasztor ten, będąc jednym ze świętych miejsc świata chrześcijańskiego, ma bardzo bogatą historię, powiązaną ze św. Grzegorzem, który jako pierwszy przedstawił Armenii religię chrześcijańską. Odwiedzimy jedną z winiarni, gdzie będzie możliwość degustacji armeńskich win. Wizyta w Noravank, które w XII wieku było centrum religijno-kulturowym.
Przejazd nad Jezioro Sevan, jedno z największych, górskich, słodkowodnych jezior Eurazji, które zajmuje prawie 10% powierzchni Armenii. Następnie wizyta w klasztorze Sevan, na półwyspie, z którego roztacza się przepiękny widok na jezioro. Odwiedzimy także klasztor Haghartsin.
Wizyta w mieście Ashtarak oraz w kościółku Karmravor - najmniejszym kościele w Armenii. Udział w pieczeniu lavash – tradycyjnego chleba. Kuchnia ormiańska bez lavash po prostu nie istnieje. Nie bez powodu wyrażenia oznaczające “jeść”, “obiad”, “śniadanie”, “zjeść kolację” - w Armenii są zastąpione jednym - "jeść chleb". Następnie droga poprowadzi do średniowiecznego monastyru Saghmosavank, zwanego „monastyrem psalmów”, położonego nad wąwozem Ashtarak. Zobaczymy klasztory: Haghpat i Sanahin (UNESCO). Architektoniczne kompleksy w Sanahin i w Haghapt, należą do wybitnych dzieł armeńskiej architektury. Klasztory znajdują się w północnej Armenii. Sanahin, założony w 966 roku, w średniowieczu był ośrodkiem edukacyjnym, a jeden z piękniejszych klasztorów - Haghpat, założony później, w 976 roku, był ważnym miejscem literackim.
Przekroczenie granicy z Gruzją, przejazd do Tbilisi i zwiedzanie miasta, zwanego perłą Kaukazu: Stare Miasto, świątynia Metechi z XII wieku, dzielnica Abanotubani z główną twierdzą miasta - Narikala. Spacer wąskimi uliczkami miasta, wzdłuż sklepów z dywanami i pamiątkami.
Przejazd do Uplisciche i zwiedzanie skalnego miasta, założonego w VII wieku p.n.e., przez które wiódł niegdyś Jedwabny Szlak. Wyjazd do Mcchety. W dawnych wiekach Mccheta była areną najważniejszych wydarzeń w historii Gruzji i Gruzinów. Z tym miastem wiążą się początki gruzińskiego państwa. Właśnie w Mcchecie Gruzini przyjęli chrzest. Świadectwem minionych dziejów są monumentalne świątynie i klasztory, warownie oraz grobowce gruzińskich monarchów. Mccheta to starożytna stolica Gruzji, która dziś jest kulturową stolicą Gruzinów i „miastem-muzeum”. Zwiedzanie klasztoru Dżwari z VI wieku i katedry Sweti Cchoweli z XI w. Dżwari to prawdziwa perła gruzińskiej architektury, która posłużyła za pierwowzór dla dziesiątek innych świątyń w Gruzji. Niewiele kościołów posiada tak malownicze położenie. Świątynia Dżwari stoi na krawędzi urwistego wzgórza, górując wysoko ponad miastem. Zanim na szczycie góry wzniesiono świątynię, stał tu pokaźny drewniany krzyż. Dlatego też późniejszy kościół nazwano Dżwari, co w języku gruzińskim dosłownie oznacza „krzyż”.
Wyjazd do Kazbegi. Po drodze zwiedzanie twierdzy Ananuri (XVI-XVII w.). Świetnie zachowany kompleks zabytków Ananuri jest wyjątkowo malowniczo położony. Znajduje się na zachodnim brzegu turkusowych wód Zbiornika Żinwalskiego (sztuczne jezioro zaporowe), w otoczeniu lesistych gór. Całość doskonale widać z Gruzińskiej Drogi Wojennej, która biegnie w pobliżu. Dalej mijamy przełęcz Dżwari, jedziemy w stronę Kaukazu Środkowego i dojeżdżamy do Kazbegi. Miasto otoczone jest gigantycznymi górami, z malowniczym widokiem na jedną z najwyższych gór - Kazbek (5047 m n.p.m.). Zgodnie z legendą, Prometeusz był przykuty do tej góry. Spacer do cerkwi Cminda Sameba, pięknie położonej na wzgórzu, z której otwiera się cudowny widok na górę Kazbek. Obiad w formie pikniku z ogniskiem, wraz z degustacją „czaczy”.
Wyjazd do winnego regionu Gruzji – Kakheti. Gruzja jest jednym z krajów o najstarszych regionach winiarskich. Przyjmuje się, że łacińskie słowo vino pochodzi od gruzińskiego słowa Ghvino. Odwiedzimy Sighnaghi, przepiękne miasteczko górskie, z którego otwiera się wspaniała panorama na dolinę Alazanii oraz Kaukaz Wschodni. Zwiedzimy kościół Bodbe - miejsce pochówku św. Nino (patronki Gruzji). Przejazd do Gurdjaani i zwiedzanie 300-letniej piwnicy z winami oraz degustacja wina z kwewri (amfor zakopanych w ziemi).
Przed południem zwiedzanie Tbilisi: katedra Sioni, główna świątynia Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego, z XI wieku, muzeum, gdzie przechowywane są oryginalne dzieła sztuki. Spacer aleją S. Rustaweli, główną ulicą Tbilisi. Po południu czas wolny. Kolacja pożegnalna.
W nocy transfer na lotnisko, przelot do Warszawy.

Armenia

Stolica: Erywań

Największe miasta: Erywań, Giumri, Wanadzor, Wagharszapat, Abowian, Kapan, Hrazdan

Język urzędowy: ormiański

Waluta: dram (AMD)

Ludność: 3.060.600 osób

Strefa czasowa: czas polski +3h (w zimie) i +2h (w lecie)

Podział administracyjny: Kraj podzielony jest na 10 prowincji (marzer) i jedno miasto wydzielone (Erywań).

Przepisy wjazdowe:

Obywatele RP mogą wjeżdżać bez wizy i przebywać na terytorium Armenii do 180 dni. Dokumentem podróży jest paszport, ważny minimum 6 miesięcy od daty wjazdu do Armenii.

Przepisy celne i prawne:

Nie ma specjalnych regulacji prawnych dotyczących wwozu i wywozu pieniędzy, a przepisy celne nie odbiegają od powszechnie przyjętych standardów. Natomiast warto mieć na uwadze, że wszelki przemyt, tudzież posiadanie oraz sprzedaż nawet najmniejszej ilości narkotyków lub środków psychotropowych są surowo karane, a ormiańskie areszty znane są z rygorystycznych warunków (podobnie jak w innych państwach Kaukazu).

Religia i obyczaje:

Armenia przyjęła chrześcijaństwo jako pierwsze państwo na świecie na początku IV wieku. Większość Ormian (ponad 95%) należy do Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego, na którego czele stoi katolikos z siedzibą w Eczmiadzynie. Około 4% populacji należy do kościoła ormiańsko-katolickiego. Oddzielną grupę religijną stanowią Jezydzi.

Kulturowo Armenia zbliżona jest do krajów śródziemnomorskich/bliwkowschodnich. Nie obowiązują tu szczególne normy ubioru – zwłaszcza w odniesieniu do kobiet. Mężczyźni tradycyjnie noszą się na ciemno, ubierają długie spodnie (publicznie nie pokazują się w krótkich spodenkach, choć taka odzież nikogo nie razi) oraz noszą krótko przystrzyżone fryzury. Należy pamiętać, że – co do zasady – wchodząc do kościoła, kobieta powinna mieć przykryte ramiona (głowa może pozostawać odkryta), a mężczyzna nosić spodnie z długimi nogawkami.

Opieka zdrowotna:

Nie są wymagane okresowe szczepienia. Publiczna służba zdrowia jest na bardzo niskim poziomie (szczególnie na prowincji). Opieka medyczna dla turystów jest odpłatna. Wizyta u lekarza kosztuje od 15 do 35 USD, w zależności od zakresu udzielonych usług medycznych. W aptekach nie obowiązują recepty (nawet na antybiotyki), nie ma zniżek na leki.

Zaleca się ścisłe przestrzeganie zasad higieny ze względu na duże zagrożenie żółtaczką oraz chorobami pasożytniczymi, szczególnie na obszarach wiejskich. Należy pić wodę przegotowaną lub dostarczaną w fabrycznych pojemnikach oraz myć warzywa i owoce przed spożyciem. Na obszarach górskich często można spotkać silnie uczulający i drażniący barszcz Sosnowskiego.

Komunikacja:

Nie zaleca się podróżowania po terytorium tzw. Republiki Górskiego Karabachu – z uwagi na jej nieuregulowany status międzynarodowy i toczące się w tym rejonie konflikty.

Podróżować po kraju można praktycznie bez ograniczeń. Nie zawsze jest to jednak łatwe. Wielu miejscowych kierowców nie przestrzega przepisów ruchu drogowego, w tym zasady pierwszeństwa pieszych na przejściu. Główne drogi utrzymane są w stosunkowo dobrym stanie, jednak podróżując po drogach lokalnych, należy liczyć się z ich złym stanem technicznym oraz brakiem oznakowania. Stosunkowo często zdarza się, że kierujący nie sygnalizują swoich zamiarów (przy skrętach, zmianie pasa ruchu itd.). Należy zachować szczególnie wzmożoną czujność w miastach (gwałtowne manewry innych uczestników, wtargnięcia pieszych na jezdnię itd.).

Liczni przewoźnicy prywatni oferują tanie połączenia międzymiastowe mikrobusami (tzw. marszrutkami), które odjeżdżają z kilku dworców autobusowych, zlokalizowanych w różnych częściach miasta (np. transport do Gruzji – dworzec centralny „Kilikia”; nad jez. Sewan – „Dworzec Północny”, do Garni/Geghard – dworzec przy ul. Gaji, do Giumri oraz na południe kraju – parking przed dworcem kolejowym). Należy jednak mieć na względzie, że pojazdy te są często przepełnione, a ich stan techniczny może budzić zastrzeżenia.

Klimat:

Armenia położona jest w strefie klimatu podzwrotnikowego suchego o kontynentalnej odmianie. Opady w ciągu roku, pomimo znacznych wysokości nad poziomem morza, są niewielkie. Rocznie spada od 200 do 500 mm, głównie w okresie wiosennym. Cechą klimatu Armenii jest duże usłonecznienie i niskie zachmurzenie; dni bezchmurnych lub o małym zachmurzeniu jest w skali roku około 220.

Temperatury w Armenii cechują się dużą skrajnością. Latem na obszarze Kotliny Ararackiej występują upały, oscylujące na poziomie 32°C. Inne obszary, poza masywami górskimi, także są dosyć ciepłe w okresie letnim; średnie temperatury wahają się tam od 24 do 26°C. W górach, natomiast, latem jest chłodniej – średnio od 18 do 20°C, a z kolei w najwyższych partiach temperatura nawet w ciągu dnia nie przekracza 15°C.

Placówka dyplomatyczna:

Ambasada RP w Erywaniu

Adres: Hanrapetutian 44a, 0010 Yerevan, Armenia

E-mail: erewan.amb.sekretariat@msz.gov.pl

Tel.: +374 10 54 24 91

Gruzja

Stolica: Tbilisi

Największe miasta: Tbilisi, Kutaisi, Batumi, Rustawi, Zugdidi, Suchumi, Gori, Poti, Samtredia

Język urzędowy: gruziński

Waluta: lari (GEL)

Ludność: 16.144.000 osób

Strefa czasowa: czas polski +3h (w zimie) i +2h (w lecie)

Podział administracyjny: Gruzja dzieli się na dwie republiki autonomiczne: Abchazję i Adżarię, 9 regionów administracyjnych i miasto wydzielone Tbilisi.
Obie republiki autonomiczne Gruzji zostały utworzone w latach 20. XX wieku, w czasach ZSRR. Gruzińskie regiony możemy porównać do polskich województw. Ich zwierzchnikami są przedstawiciele rządu Gruzji, potocznie nazywani gubernatorami. Regiony dzielą się na 67 municypiów (municipaliteti) i 5 miast wydzielonych.

Przepisy wjazdowe:

Obywatele RP mogą wjeżdżać bez wizy i przebywać na terytorium Gruzji do 365 dni. Dokumentem podróży jest paszport. Obywatele RP mogą wjeżdżać do Gruzji także na podstawie ważnego dowodu osobistego.

Przepisy celne:

Do Gruzji można wwieźć leki wyłącznie niezbędne do osobistego leczenia w maksymalnej ilości 10 standardowych opakowań. Należy pamiętać, iż w przypadku leków zawierających substancje psychoaktywne, na granicy należy okazać kopię recepty oraz kopię certyfikatu potwierdzającego uprawnienia do wykonywania zawodu przez wystawiającego receptę lekarza, wraz z tłumaczeniami na język gruziński lub angielski. Wwieźć można ilość leku wystarczającą na okres do 31 dni. Zwracamy uwagę, że niektóre leki dostępne w Polsce bez recepty, w Gruzji mogą być kwalifikowane jako środki odurzające i substancje psychotropowe. Jednocześnie uczulamy, że gruzińskie służby graniczne działają w tym zakresie bardzo restrykcyjnie. Okazanie leku na granicy z pytaniem, czy jego wwiezienie jest legalne, może prowadzić do przekazania sprawy do prokuratury i zasądzenia wysokiej grzywny.

Można wwieść również, bez deklaracji celnej, kwotę do 14.000 euro. Gruzińskie przepisy ograniczają ilość wwożonego alkoholu do 4 litrów. W drodze powrotnej warto pamiętać, iż zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego, na obszar celny UE można wwieźć do kraju 1 litr alkoholu powyżej 22% (dotyczy to również 80-procentowego alkoholu etylowego) albo 2 litry alkoholu o mocy do 22%, dodatkowo 4 litry wina, 16 litrów piwa oraz do 200 sztuk papierosów. W przypadku konieczności wwiezienia leków na receptę (w tym leków psychotropowych), konieczne jest przetłumaczenie recepty na język danego kraju. Recepta powinna zawierać informację o zalecanym dozowaniu leków przez pacjenta. Ilość w ten sposób wwożonych leków nie może przekraczać 10-ciu opakowań.

Religia i obyczaje:

Ponad 80% mieszkańców Gruzji deklaruje przynależność do Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego, około 9% obywateli to muzułmanie (Gruzini w Adżarii i Azerowie w Kvemo Kartlii), 4% należy do Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego, 2% do Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Katolicy stanowią w Gruzji około 1%. Możliwy jest udział w niedzielę w katolickich mszach świętych w całej Gruzji. W większości cerkwi dostępnych dla turystów – od zwiedzających wymaga się skromnego ubioru, długiej spódnicy lub spodni, nakrycia głowy u kobiet (chusta).

Opieka zdrowotna:

W Gruzji nie są wymagane żadne szczepienia dla podróżnych. Należy wykazać jednak ostrożność przy zakupie żywności, zwłaszcza na bazarach. Woda w sieci wodociągowej w większości miast nadaje się do bezpośredniego spożycia, jednak jest silnie chlorowana. W związku z występowaniem wysokich temperatur w lecie, okresowo w wielu zbiornikach wodnych, jak jeziora i stawy, może obowiązywać zakaz kąpieli ze względu na występujące w nich bakterie.
Na górskich łąkach bardzo rozpowszechnioną rośliną jest silnie uczulający, przypominający koper, barszcz Sosnowskiego. Należy zdecydowanie unikać kontaktu z tą rośliną. Sok znajdujący się w łodydze i włoskach gruczołowych zawiera fotokumaryny, które w kontakcie ze skórą i pod wpływem światła słonecznego powodują poważne poparzenia i pęcherze, mają działanie rakotwórcze i teratogenne. Publiczna służba zdrowia w Gruzji jest na bardzo niskim poziomie. Opieka medyczna dla turystów jest w pełni odpłatna. W Tbilisi i większych miastach czynne są prywatne przychodnie lekarskie (istnieje możliwość hospitalizacji). Wizyta w klinice prywatnej kosztuje równowartość 30-40 euro.

Komunikacja:

Władze Gruzji nie sprawują kontroli nad okupowanymi terytoriami Abchazji i Regionu Cchinwali (Osetia Płd.). Dla Państwa bezpieczeństwa stanowczo odradzamy podejmowanie jakichkolwiek prób wjazdu na ww. terytoria. Sprawowanie opieki konsularnej na tych terytoriach jest niemożliwe. Zwracamy także uwagę, że zgodnie z gruzińskim prawem, wjazd do Gruzji z terytorium Federacji Rosyjskiej, przez separatystyczne regiony Abchazji i Cchinwali (Osetia Południowa), jest nielegalny i podlega karze pozbawienia wolności lub grzywny.

Na pozostałym terytorium Gruzji nie ma ograniczeń w podróżowaniu. W większości regionów poziom bezpieczeństwa jest zadawalający, niemniej jednak należy oczywiście zachować podstawową ostrożność.

Dość powszechnym zjawiskiem jest czasowe zamykanie dróg, ze względu na zejścia lawin błotnych lub śnieżnych. Dotyczy to nie tylko lokalnych dróg: Chewsuretia, Tuszetia, Wąwóz Pankisi, ale nawet głównych szlaków komunikacyjnych w Kraju: Gruzińska Droga Wojenna,  Swanetia. Naprawa zerwanych dróg może potrwać nawet do kilku tygodni. Władze nie organizują w takich przypadkach ewakuacji drogą powietrzną, a ewentualne skorzystanie ze śmigłowca jest możliwe na zasadach pełnej odpłatności (kilkaset dolarów od osoby).

Sieć połączeń kolejowych jest słabo rozwinięta, ale możliwe jest podróżowanie pociągiem między głównymi miastami. Liczni przewoźnicy prywatni oferują połączenia mikrobusami. Wielkim problemem pozostaje jednak bardzo niebezpieczny sposób jazdy gruzińskich kierowców oraz stan techniczny poruszających się po drogach pojazdów. Stanowczo rekomendujemy zwrócenie uwagi kierowcy mikrobusu, gdyby jego jazda zagrażała Państwa bezpieczeństwu. Prosimy również zwracać uwagę na stan techniczny mikrobusów, którymi zamierzają Państwo odbyć podróż.

Klimat:

Gruzja leży w strefie klimatu podzwrotnikowego silnie zróżnicowanego z powodu urozmaiconej rzeźby terenu. Przez grzbiet Wielkiego Kaukazu przebiega granica dwóch stref klimatycznych: umiarkowanej ciepłej i podzwrotnikowej, w której znajduje się właśnie Gruzja. Występuje piętrowość klimatyczna, co oznacza, że temperatury, a tym samym przebieg pór roku w górach jest inny niż w dolinach.

W zachodniej części Gruzji średnie wartości termiczne w styczniu wynoszą około 4°C, w lipcu zaś około 26°C. Wraz ze wzrostem wysokości – temperatury spadają. Na terenach górzystych, na wysokości 2 000 m n.p.m., w styczniu jest mroźno, średnio -8°C. Okres letni w górach jest chłodny, a średnia temperatura lipca oscyluje w granicach 13-15°C. Wschodnia Gruzja reprezentuje bardziej kontynentalny rozkład temperatur. Zimy we wschodniej Gruzji są dość surowe, zwłaszcza w górach. Latem jest tam gorąco. W dolinach średnie wartości dochodzą do 30°C. W górach jest oczywiście chłodno, podobnie jak w zachodniej części kraju.

Ilość opadów maleje w kierunku wschodnim, co wiąże się z kontynentalizmem. Na wybrzeżu, w wyniku działania oceanicznych mas powietrza, liczba dni deszczowych jest duża, a średnia wartość opadowa wynosi 2 000 mm, a miejscami (nadmorskie stoki Gór Mescheckich) nawet do 3 000 mm. Całkiem inaczej jest na wschodzie kraju, gdzie opady wahają się od 400 do 700 mm rocznie.

Placówka dyplomatyczna:

Ambasada RP w Tbilisi:

Adres: ul. Zubalaszwili 19, 0108 Tbilisi, Gruzja

E mail: tbilisi.amb.sekretariat@msz.gov.pl

Tel.: (+ 995 322) 92 03 98

 

Po godzinach urzędowania, wyłącznie w nagłych przypadkach losowych, uprasza się o kontakt pod telefonem dyżurnym: (+ 995) 599 701 279.

ARMENIA – Obywatele RP mogą wjeżdżać bez wizy i przebywać na terytorium Armenii do 180 dni. Dokumentem podróży jest paszport, ważny minimum 6 miesięcy od daty wjazdu do Armenii.

GRUZJA – Obywatele RP mogą wjeżdżać bez wizy i przebywać na terytorium Gruzji do 365 dni. Dokumentem podróży jest paszport. Obywatele RP mogą wjeżdżać do Gruzji także na podstawie ważnego dowodu osobistego.

AZERBEJDŻAN – Wiza jest wymagana. Formalności należy dopełnić przed wyjazdem, za pośrednictwem jednego z biur podróży, działających na azerskiej licencji. Dokumentem podróży jest paszport, ważny minimum 3 miesiące od daty wjazdu do Azerbejdżanu.

  • Erywań – stolica Armenii, wizyta w wytwórni armeńskiej brandy
  • Klasztor Khor Virap – usytuowany w dolinie, naprzeciw góry Ararat, gdzie biblijny Noe zarzucił kotwicę swojej Arki
  • Udział w ceremonii pieczenia lavash – tradycyjnego chleba
  • Uplisciche – gruzińskie skalne miasto
  • Tbilisi – stolica Gruzji, kulturowy tygiel
  • Baku – stolica Azerbejdżanu, najbogatsze i największe miasto Kaukazu
  • Szeki – jedno z najstarszych miast, malowniczo położone, słynące z tradycyjnych rzemiosł
Kalkulacja dla grupy min. 12 osób płacących. Kolejność zwiedzania może się zmienić. Program może ulec zmianom z powodu siły wyższej lub w wyniku obustronnego uzgodnienia. Ostateczna cena biletu lotniczego z dnia wystawienia. Istnieje możliwość wprowadzenia zmian w cenach biletów wstępu.